پایبندی به پروفیلاکسی با داروهای ضد رتروویروسی به دنبال مواجهه ی شغلی و غیرشغلی با hiv در افراد مراجعه کننده به مرکز مشاوره ی بیماری های رفتاری بیمارستان امام خمینی(ره) طی سال های ۱۳۸۷ لغایت ۱۳۸۸

زمینه و هدف: بررسی میزان پای بندی (adherence) به پروفیلاکسی با داروهای ضد رتروویروسی به دنبال مواجهه­ی شغلی و غیرشغلی با hiv در افراد مراجعه­کننده به مرکز مشاوره­ی بیماری های رفتاری بیمارستان امام خمینی(ره) طی سال­های 1387 لغایت 1388. روش ­کار: در این مطالعه­ی توصیفی و طولی، پس از نمونه گیری و انتخاب بیماران و ثبت اطلاعات آن ها، میزان پای بندی براساس گزارش خود بیماران و در مورد هر یک از داروها (زیدوودین، لامی وودین و افاویرنز) مورد محاسبه قرار گرفت. بیماران در این مطالعه به صورت ماهانه و به مدت 4 ماه مورد پیگیری قرار گرفتند و در صورت پای بندی کمتر از 95 درصد علت عدم مصرف داروهای ضد رتروویروسی از آن ها پرسیده شد و ثبت گردید.  نتایج: در این مطالعه 89 بیمار بررسی شدند که 55 نفر (8/61 درصد) مرد و 34 نفر (2/38 درصد) زن بودند که متوسط سن آن ها 39/8 ± 16/30 بود. 47 نفر (8/52 درصد) مجرد و 42 نفر (1/47 درصد) نیز متأهل بودند. 27 نفر (3/30 درصد) پزشک و 35 نفر (3/39 درصد) پرستار و 27 نفر (3/30 درصد) خارج از سیستم پزشکی بودند. 36 نفر (5/40 درصد) درمان را قطع نمودند که از این تعداد، 24 نفر (27 درصد) به طور صحیح (پس از مشخص شدن سرولوژی منفی فرد منبع) و 12 نفر (4/13 درصد) به طور اشتباه درمان را قطع کرده بودند. در این مطالعه مجموعا 53 نفر (6/59 درصد) درمان را به طور کامل دریافت نموده بودند. در مطالعه­ی حاضر، ارتباط معنی داری بین سن و متاهل بودن با پای بندی به درمان مشاهده گردید (05/0>p). نتیجه گیری: قطع درمان به علت منفی شدن آزمایش فرد منبع در مطالعه­ی ما بیشتر از مطالعات قبلی بوده است که نشانه­ی در دسترس تر بودن فرد منبع در مطالعه­ ی ما می باشد .